Kapsuły się zapełniają

FB/WUOZ w Katowicach/M. Dąbrowska

Dołożono do nich dokumenty z 2024 roku.

O tym, że krzyże wieńczące wieże kościoła pw. Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej przeszły rekonstrukcję i zostały na nowo na nich posadowione wiecie już z Radia Bielsko. Pisaliśmy o tym TUTAJ. Zaczęło się od tego, że w zeszłym roku zauważono, iż niebezpiecznie się chwieją, zwłaszcza kiedy wiało.

Zostały więc zdemontowane, zrekonstruowane i ponownie zamontowane. Przy okazji wzmocniono konstrukcję hełmów oraz iglic, na których są osadzone. Same hełmy zyskały nowe deskowanie i zostały pokryte miedzianą blachą. Naprawiono też kule znajdujące pomiędzy hełmami a krzyżami – i pokryto je 24-karatowym złotem.

Korzystając z okoliczności otwarto i uzupełniono kapsuły czasu. Kapsuły takie umieszcza się we wspomnianych kulach. W jednej z kul w Białej znaleziono dokument z lat 80. XIX wieku opisujący ówczesną przebudowę świątyni. Pismo przyniosło nową informację o Marii Hetwert, mecenasce inwestycji. Dokument uzupełniono o spis monet. Treść pisma poniżej. 

– Następna kapsuła zawierała dokumenty z 1978 r. umieszczone przez proboszcza ks. Józefa Sanaka oraz Warsztat Blacharski Jan Tomaszek z Bielska-Białej. Dołączono do niej „Spis załączonych monet polskich” – podaje Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Katowicach.

Przy okazji obecnego remontu do kapsuły dołączono informacje o przeprowadzonych robotach. Konserwatorzy planują jeszcze prace przy kościelnym zegarze. Ten został zabezpieczony do czasu ich rozpoczęcia.

Treść dokumentu z XIX wieku:

W roku pańskim 1886 za pontyfikatu Leona XIII i rządu cesarsko-królewskiego apostolskiego majestatu przez wszystkich wielbionego cesarza Franciszka Józefa I, za czasów jego ekscelencji Albina Sasa Dunajewskiego, biskupa krakowskiego i jego ekscelencji Filipa von Zalewskiego namiestnika Galicji został ten kościół katolicki wewnątrz i na zewnątrz gruntownie odnowiony. Obie wieże podwyższone, cztery nowe dzwony i jeden nowy zegar na wieży z dobrowolnych datków parafian kościoła w Białej zakupiony. W celu przyśpieszenia tej renowacji wniosła bardzo wiele Maria Hetwert poprzez to, że na prośbę pana Franza Wencelis w swoim testamencie zapisała na ten cel jedną trzecią swojego majątku (pieniężnego), czyli około 9000 guldenów waluty austriackiej. W tymże czasie starostą okręgowym królewsko-cesarskim był Robert Feoedrich, proboszczem Josef Hamerlak, burmistrzem Franz Nahowski, wikariuszami: Anton Stigler, Johann Markuzel i Johann Labay. Komitet kościelny składał się z członków: Antona Zagórskiego (przewodniczący), Ferdynanda Czyżeka i Franza Wenzelisa. Budowę prowadził bardzo szanowany mistrz budowlany Emmanuel Rost ze swoimi dwoma synami Emmanuelem i Karlem oraz szwagrem Wenzeslawem Lepićkiem. Miasto Biała liczyła wtedy 7251 mieszkańców z czego 5291 katolików (obrządku łacińskiego), 10 katolików obrządku wschodniego (greko-katolików), 1160 protestantów, 754 Żydów i 10 bezwyznaniowców. Zdarzyło się 20 września.