Zwykły szewc i niezwykły bohater. Zapomniany życiorys ujrzał światło dzienne

Patryk Żyrek

Na żywieckiej nekropolii Przemienienia Pańskiego odrestaurowano kolejny nagrobek – tym razem Józefa Suchońskiego, powstańca styczniowego i zesłańca syberyjskiego. To część większego projektu przywracania pamięci o zapomnianych bohaterach lokalnej historii.

Józef Suchoński urodził się w marcu 1846 roku. Jako siedemnastoletni szewski czeladnik, a według niektórych źródeł mając zaledwie 16 lat, dołączył wraz z ojcem Antonim do powstania styczniowego. Po jego upadku obaj zostali zesłani na Syberię, gdzie ojciec nie przeżył trudów zesłania.

Życie po powrocie

Rodzina Suchońskich mała swoje korzenie w Żywcu. Józef i Antoni byli potomkami Jana (lub Jakuba) Suchońskiego, budowniczego kościoła Przemienienia Pańskiego w Żywcu. Jan żył w XVIII wieku. W świątyni do dziś znajduje się tablica poświęcona jego pamięci, a być może również jego szczątki.

Po powrocie z zesłania Józef osiedlił się w Zabłociu, nieopodal stacji kolejowej. Był mężem Agnieszki i ojcem Kazimierza. Zmarł 13 listopada 1929 roku, a dwa dni później został pochowany na cmentarzu Przemienienia Pańskiego w rodzinnym grobie Suchońskich.

Renowacja grobów i ocalanie pamięci

Grób Józefa Suchońskiego to jeden z kilku, które w ostatnim czasie przeszły renowację na żywieckim cmentarzu. Wcześniej odnowiono m.in. miejsca spoczynku Wiktora Garczorza – cichociemnego, powstańca Jakuba Śliża, CK żołnierza Rudolfa Pawełka, Ludwika Pantoflińskiego – uczestnika I wojny światowej, oraz Józefa Schnaidera – leśnika i pioniera narciarstwa.

Całą inicjatywę koordynuje Patryk Żyrek, archiwista cmentarza.